Neden Ahmed'i sevmedin Leyli?

Ahmed Arif'in neden aşkına karşılık bulamadığı hep içime dert olmuştur. Dünyanın en içten, en samimi ve yalın mektupları ve şiirleri, okuyanların Ahmed Arif'le bir gönül bağı kurmasına neden olurken, Leyla Erbil ise bu samimiyete hep mesafeli kalmıştır. 

“Ben insanların tümünün yaralı ve hasta olduğuna inanıyorum. Sanatımın kaynağı da bu her insanda gördüğüm zavallılıkla, derinlikle ilgilidir.” diyor Leyla Erbil.

Gördüğü bu zavallı derinlikler ve sahiplerini uzaktan seyretmesi, edebi anlamda zenginleştirir Leyla Erbil'i. O zenginleştikçe Ahmed Arif derinleşir ve biz zenginleşiriz. Hazinemizi birbirinden güzel şiirlerle doldururuz.

Maviye

Maviye çalar gözlerin

Yangın mavisine

Rüzgarda asi,

Körsem,

Senden gayrısına yoksam,

Bozuksam,

Can benim, düş benim

Ellere nesi?

Hadi gel, 

Ay karanlık... 

İtten aç,

Yılandan çıplak,

Vurgun ve bela,

Gelip durmuşsam kapına

Var mı ki doymazlığım?

İlle de ille

Sevmelerim,

Sevmelerim gibisi?

Oturmuş yazıcılar

Fermanım yazar

N'olur gel,

Ay karanlık... 

Dört yanım puşt zulası,

Dost yüzlü,

Dost gülücüklü

Cıgaramdan yanar,

Alnım öperler,

Suskun, hayın, çıyansı,

Dört yanım puşt zulası,

Dönerim dönerim çıkmaz.

En leylim gecede ölesim tutmuş,

Etme gel,

Ay karanlık...